نرخ بهره یا Interest Rate همان هزینه استقراض پول است و معمولاً درصدی از پول قرض گرفته شده است.
نرخ بهره مقدار سودی است که هر سال به اصل سرمایه پرداخت می‌شود. به طور مثال اگر نرخ بهره ۲ درصد باشد، به این معنی است که هزینه استقراض پول ۲ درصد در سال است. یعنی اگر کسی بخواهد پولی قرض بگیرد، باید هر سال ۲ درصد به وام دهنده بهره یا سود بدهد.
نرخ بهره توسط بانک مرکزی مشخص می‌شود. در واقع بانک مرکزی با برگزاری نشست تعیین نرخ بهره مشخص می‌کند که نرخ بهره در اقتصاد چه قدر باید باشد. وقتی بانک مرکزی نرخ بهره را بالا می‌برد، هزینه استقراض پول هم افزایش می‌یابد. یا اصلاحات پول نقد گران می‌شود. گرانی پول نقد مثل وام‌هایی با بهره بالا باعث می‌شود تا مصرف مردم هم کاهش یابد. فعالین اقتصادی هم در تأمین مالی پروژه‌های اقتصادی با هزینه‌های بالای مالی مواجه می‌شوند و سعی می‌کنند تا از دریافت وام‌های گران خودداری کنند. افزایش نرخ بهره مثل کشیدن ترمز اقتصاد است و باعث کاهش فعالیت‌های اقتصادی می‌شود. از آنجایی که نرخ بهره تأثیر مستقیمی بر ارزش پول دارد، افزایش آن باعث تقویت ارزش پول ملی می‌شود.
در مقابل وقتی نرخ بهره کاهش می‌یابد، هزینه استقراض پایین می‌آید و فعالین اقتصادی و مردم به راحتی می‌توانند نیازهای خود را با وام‌های ارزان قیمت تأمین مالی کنند. این مسئله باعث رونق اقتصادی می‌شود. اما از آنجایی که هزینه استقراض پایین آمده، ارزش پول ملی معمولاً کاهش می‌یابد.


سوالات مرتبط